sanırım mangal gibi bir insanım ben. önce bi süre içten içe yanmam ve ilgi sevgi falan görmem gerekiyor ki pişireyim. ya da söneyim.
net 1 yıldır hayatımda herhangi bir ruh hastası yok. bunu acılı ezme, börek veya közlenmiş patlıcanla falan kutlayacağız artık. bunu bulamayanlar var ki bulmasınlar da zaten, müjde olcay sevgi kelebeği değilim artık haha.
insanın ağzındaki her lokma küle dönmeyegörsün. kendini sevmemek böyle bir şey. "önemli olan iç güzelliği" kalıbındaki iç çirkinliği böyle bir şey.
2 comments:
RuH hAsTaN oLaYıM aNaMmM!!1!
mangala puf de. Ki daha iyi yanabilsin icten icten.
Post a Comment